Ἡ σύγκρουση ἀπαιτεῖ σοβαρότητα.

 

ΕΚΑΝΑ χθές μιά «δημοσκόπηση» ἐκ τοῦ προχείρου.

Κάλεσα διακεκριμένους συναδέλφους, οἱ ὁποῖοι ἐργάζονται σέ μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς γιά νά «πιάσω» τό κλῖμα πού ἐπικρατεῖ στήν κοινωνία ὅπως τούς φθάνει μέσα ἀπό τά μηνύματα τῶν τηλεθεατῶν τους. Τίς πρῶτες ἀντιδράσεις! Ἐννοεῖται γιά τά νέα μέτρα κατά τῶν ἀνεμβολίαστων. Δέν ἐξεπλάγην ἀπό ὅσα ἄκουσα. Ἄν καί κάθε τηλεοπτικός σταθμός ἔχει τό δικό του κοινό, μέ τά δικά του ἰδεολογικά χαρακτηριστικά καί τό δικό του προφίλ τό συμπέρασμα πού ἀποκόμισα ἀπό ὅλους εἶναι ἑνιαῖο: Κάτω, στήν βάση τῆς κοινωνίας, ὑπάρχει πόλωση καί διχασμός. Ἕως καί μῖσος. «Ἔχουμε δεκάδες μηνύματα ἀπό ἀντιεμβολιαστές πού βάλλουν κατά τῆς κυβέρνησης ἀλλά γιά πρώτη φορά ἔχουμε καί πολλά μηνύματα ἀπό ἐμβολιαστές καί μάλιστα ὀργισμένα», μέ ἐνημέρωσε ἀγαπητός συνάδελφος.

του Μανώλη Κοττάκη

Τό τί γράφεται στά μηνύματα αὐτά, λέξεις, φράσεις, ἔννοιες θά ἔπρεπε ἴσως νά ἀποτελέσει ἀντικείμενο μελέτης, γιατί ὄχι καί διδακτορικῆς διατριβῆς. Δείχνει σέ πρῶτο χρόνο πῶς διαμορφώνονται τά ρεύματα στήν ἑλληνική κοινωνία. Καί μέ λύπη μου πρέπει νά σᾶς πῶ ὅτι οἱ Ἕλληνες ἔχουμε καταληφθεῖ ἀπό αἰσθήματα ὀργῆς. Καί οἱ μέν καί οἱ δέ χρησιμοποιοῦν στά μηνύματα πού ἀποστέλλουν στούς τηλεοπτικούς σταθμούς ἐναντίον ἀλλήλων τό ρῆμα πού ἔγινε τῆς μόδας στίς πυρκαϊές: «Νά πᾶνε νά …».

Ὅταν μιά κοινωνία φθάνει σέ αὐτό τό σημεῖο εἶναι ἀπολύτως προφανές ὅτι ἔχουν κοπεῖ οἱ γέφυρες ἐπικοινωνίας μεταξύ της καί μεταξύ αὐτῆς καί τῆς ἡγεσίας της. Καί τό χειρότερο ἀπό ὅλα εἶναι πώς ἡ κατάσταση θά παροξυνθεῖ. Γιατί οἱ «διαιτητές» σφυρίζουν ἐπιλεκτικῶς. Διαδίκτυο καί τηλεοπτικοί σταθμοί χρησιμοποιοῦσαν χθές ὡς εἰσαγωγή στά σχετικά ρεπορτάζ μέ στόμφο τήν φράση «σφίγγει ὁ κλοιός γιά τούς ἀνεμβολίαστους». Μέχρι τώρα δημοσιογραφικά αὐτή ἡ φράση ἐχρησιμοποιεῖτο γιά γκάγκστερ πού καταδίωκε ἡ ἀστυνομία πρός σύλληψιν. Στό παρελθόν ἡ φράση ἐχρησιμοποιεῖτο καί γιά ἐπιθετικά ζῶα πού εἶχαν ἀποδράσει ἀπό κάποιον ζωολογικό κῆπο. Σφίγγει ὁ κλοιός γιά τούς ἀνεμβολίαστους ὅμως γιατί; Θηράματα εἶναι; Κακοποιοί; Ληστές; Γκάγκστερ; Τό κλουβί εἶναι ὁ προορισμός τους;

Τό αὐτό ἰσχύει γιά τίς ἀνακοινώσεις ὑπουργείων καί κομμάτων, τό ὁποῖο κατηγορεῖ τό ἕνα τό ἄλλο ὅτι «κλείνει τό μάτι στούς ἀνεμβολίαστους». Λεπροί εἶναι ἄραγε στούς ὁποίους δέν ἐπιτρέπεται ἡ ἔκφραση τῆς παραμικρῆς συμπάθειας ἤ Ἕλληνες πολῖτες μέ τούς ὁποίους διαφωνοῦμε σέ ἕνα πράγματι σοβαρό θέμα δημόσιας πολιτικῆς; Τό αὐτό ἰσχύει γιά τά ὑπουργεῖα πού περιγράφουν τήν κρίση ὡς «πανδημία ἀνεμβολίαστων» καί ὄχι ὡς «πανδημία κορωνοϊοῦ».
Μέ δεδομένο ὅτι καί οἱ ἐμβολιασμένοι πλέον κολλᾶνε, τί εἴδους στοχοποίηση εἶναι αὐτή;
Διερωτώμεθα: ποῦ πῆγαν οἱ ἐραστές τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας οἱ ὁποῖοι διακρίνουν ρατσισμό, σεξισμό, ἰσλαμοφοβία, ὁμοφοβία μέ τήν πρώτη ἐνοχλητική λεξούλα ἤ μέ τόν πρῶτο ὑπαινιγμό πού ἀκοῦνε;
Ποῦ χάθηκαν;
Ποῦ βρίσκεται ἡ ἀστυνομία λέξεων τοῦ Facebook;
Ποῦ πῆγε ἐδῶ ἡ εὐαισθησία γιά τόν ρατσισμό;
Ποῦ πῆγε ὁ ἁρμόδιος εἰσαγγελεύς τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νόμου;
Γιατί στόν Τσιτσιπᾶ συμπεριφέρονται μέ τό «σεῖς» καί μέ τό «σᾶς» καί σέ ἑκατομμύρια Ἕλληνες μέ ἀπαξιωτικούς χαρακτηρισμούς ὅπως «τζαμπατζῆδες»;
Τά αὐτά πρέπει νά λεχθοῦν γιά τήν ἀνευθυνότητα τῆς πολιτικῆς μας τάξης.
Γιά τήν πολιτεία τά εἴπαμε χθές, τά γράφουμε καί σήμερα.

Ὑπάρχει ὅμως καί ἡ ἀντιπολίτευση. Δέν πάει πίσω! Ἡ περίπτωση Πολάκη εἶναι ἐνδεικτική. Βάλλει κατά τοῦ ἐμβολίου ἐπικαλούμενος ἐπιστημονικά στοιχεῖα πού δέν ὑπάρχουν. Καί ἐπηρεάζει κόσμο. Καί ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι ἡ ἀποδόμησή του καί ἡ ἀποδοκιμασία του ἀλλά ἡ γελοιογράφησή του ὡς …Τσιτσιπᾶ! Παλαιά ἰδιώματα ὅλα αὐτά! Ἡ σύγκρουση ἄν ἀπαιτεῖται σύγκρουση γιά τήν ἐπίλυση ἑνός σοβαροῦ κοινωνικοῦ προβλήματος ἀπαιτεῖ σοβαρότητα. Ὄχι λογικές κερκίδας. Συμπεραίνω: Ἄν λοιπόν ὑπάρχει ἤδη φωτιά καί ρίχνουμε καί ἄλλο λάδι στήν φωτιά –πολιτικοί, εἰδικοί, δημοσιογράφοι, πολῖτες– ὄχι ἁπλῶς δέ θά δοῦμε ποτέ φῶς στό τοῦννελ, ὄχι δέν θά βγοῦμε ἀπό αὐτό, ἀλλά πράγματι –δέν εἶναι ὑπερβολή μέ ὅσα βλέπω καί ἀκούω γύρω μου– θά ζήσουμε ἐμφύλιο σπαραγμό.
Προσοχή, ὄχι διχασμό. Σπαραγμό!
Τά βλέμματα εἶναι ἠλεκτρισμένα, τά μάτια πολλῶν γυαλίζουν!
Τό γνωστό ρῆμα εἶναι τῆς μόδας. Σέ πρώτη χρήση καί ζήτηση.

Ἄς τό ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν μας.