Τὸ ξέπλυμα τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν, ἔριξε καὶ τὴν μάσκα τῆς κυβέρνησης

Ἄραγε ὑπάρχουν ἀκόμα ἄνθρωποι πού πιστεύουν πώς ἡ Νέα Δημοκρατία ἔχει ὁποιαδήποτε σχέση μὲ ὁτιδήποτε (καλὸ μπορεῖ νὰ) πρεσβεύει ἕνα δεξιὸ πολιτικὸ κόμμα; 

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού πιστεύουν ἀκόμα πώς ἡ Νέα Δημοκρατία ἀνήκει στόν χῶρο τῆς δεξιᾶς ἢ ὁ ΣΥΡΙΖΑ στόν χῶρο τῆς ἀριστερᾶς; 

Ὑπάρχουν ἀκόμα κάποιοι «ρομαντικοὶ» πού θεωροῦν πώς ὑφίσταται ἀκόμα Δεξιὰ καὶ Ἀριστερὰ στά πολιτικὰ κόμματα τῆς Ἑλληνικῆς Βουλῆς; 

Τὸ εἰσαγγελικὸ αἴτημα ποὺ κατατέθηκε γιὰ ψήφιση στὸ κοινοβούλιο σχετικὰ μὲ τήν ἄρση ἀσυλίας τοῦ πρώην πρωθυπουργοῦ Ἀλέξη Τσίπρα καὶ 53 ἀκόμα ἐν ἐνεργεία βουλευτῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, πραγματοποιήθηκε μετὰ ἀπὸ μήνυση δύο πολιτῶν. Ἡ μήνυση αὐτὴ ἐπεδίωκε νὰ δικαστοῦν καὶ νὰ καταδικαστοῦν οἱ πολιτικὰ ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν κατάπτυστη συμφωνία τῶν Πρεσπῶν μὲ τὴν κατηγορία τῆς ἐσχάτης προδοσίας. 

Σὲ σύνολο 219 βουλευτῶν, κατὰ τῆς ἄρσης ἀσυλίας ψήφισαν 207, ἐνῶ 11 μόλις βουλευτὲς τάχθηκαν ὑπὲρ καὶ ἕνας δήλωσε παρών. Οἱ βουλευτὲς τῆς Ν.Δ., τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, τοῦ ΚΙΝ.ΑΛ., τοῦ ΚΚΕ καὶ τοῦ ΜέΡΑ25, ἀποφάνθηκαν ὁμόφωνα πὼς τέτοιου εἴδους... θέματα λύνονται μόνο πολιτικά, μὲ πολιτικὸ κριτὴ τὸν ἑλληνικὸ λαὸ (μέσω τῆς ψήφου) καὶ ὄχι διὰ τῆς ποινικῆς ὁδοῦ… 

Ἔτσι οἱ 207 αὐτοὶ βουλευτές, «κάρφωσαν» καὶ τὸ τελευταῖο «καρφὶ» στὸ ἱστορικὸ «φέρετρο» τοῦ ὀνόματος τῆς ἔνδοξης Μακεδονίας. 

Τί μᾶς δείχνει αὐτὴ ἡ ξαφνικὴ σύμπνοια ὅλων αὐτῶν τῶν κομμάτων ποὺ ἐνῶ γιὰ πολὺ λιγότερο σοβαρὰ θέματα ξιφουλκοῦν πολιτικὰ μὲ μανία μεταξύ τους, ἀλλὰ σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωση ἔγιναν «συντρόφια» καὶ ὁμοϊδεάτες ; 

Μήπως τοὺς «πῆρε ὁ πόνος» γιὰ νὰ ὑπερασπιστοῦν τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψη τῶν πολιτικῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ; Φυσικὰ καὶ ὄχι. 

Αὐτὴ ἡ ἰλαροτραγικὴ ψηφοφορία μᾶς ὑπενθυμίζει (γιὰ ἄλλη μία φορὰ) πὼς αὐτὸ τὸ συνονθύλευμα ἀλληλoκαλυπτόμενων συμφερόντων ποὺ λέγεται Ἑλληνικὴ Βουλή, δὲν εἶναι τίποτε παραπάνω ἀπὸ μία συντεχνία μικροκομματικῶν ἐπιδιώξεων, ἕνα πολιτικὸ σινάφι ποὺ ἔχει ὡς πρωταρχικὸ στόχο τὴν διατήρηση τῶν καρεκλῶν καὶ δὲν διστάζει νὰ καταπατᾶ συχνὰ πυκνὰ τὶς (δῆθεν) ἰδεολογικὲς διαφορές, γιὰ νὰ καταφέρει νὰ μακροημερεύσει. 

Καμία οὐσιαστικὴ ἰδεολογικὴ διαφορὰ δὲν ὑφίσταται πλέον. Ἡ «δεξιὰ» καὶ ἡ «ἀριστερὰ» εἶναι ξεθωριασμένα, ξεπερασμένα πολιτικὰ ἀφηγήματα ποὺ διαιωνίζονται σκόπιμα ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ κόμματα γιὰ ψηφοθηρικοὺς σκοπούς. 

Ἀσφαλῶς ἡ μεγαλύτερη παραφωνία σὲ αὐτὴν τὴν ψηφοφορία ἦταν ἡ ἀπόλυτη στήριξη τῆς Νέας Δημοκρατίας στὰ πεπραγμένα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. 

Οἱ πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας, εἶχαν κάνει «σημαία» τους, τὴν δῆθεν ἀντίθεση τοὺς ἀπέναντι στὴν κατάπτυστη συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, συμμετεῖχαν καὶ ὑποβοηθοῦσαν τὰ παλλαϊκὰ συλλαλητήρια καὶ οὔτε λίγο οὔτε πολὺ παρουσίαζαν τοὺς ἑαυτούς τους σὰν νὰ ἦταν σύγχρονοι «Μακεδονομάχοι». Σὲ μεγάλο βαθμὸ ἦταν αὐτή τους ἡ (ὑποκριτικὴ ὅπως φάνηκε) πολιτικὴ συμπεριφορά, ποὺ τοὺς ἔδωσε καὶ τὴ νίκη στὶς ἐκλογές. 

Ὅμως ὅλοι μας γνωρίζουμε τὴν κυβίστηση ποὺ ἐπακολούθησε στὴν στάση τους ἀπέναντι στὴν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Τὸ περιβόητο ἀφήγημα τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη ἀκούγεται μέχρι καὶ σήμερα: « Ἦταν μία κακή, μία ἐπιζήμια γιὰ τὴ χώρα συμφωνία, ἀλλὰ δὲν παύει νὰ εἶναι μία διεθνὴς συμφωνία καὶ ὀφείλουμε νὰ τὴν σεβαστοῦμε καὶ νὰ τὴν τηρήσουμε». 

Ὅμως πέρα ἀπὸ αὐτό. Ποιὸς μπορεῖ νὰ ὑποστηρίξει πλέον πῶς τὸ κόμμα αὐτὸ ἔχει ὁποιαδήποτε σχέση μὲ τὴν προώθηση τῆς πολιτικῆς ἀτζέντας ποῦ (ὑποτίθεται πῶς) ἔχει νὰ κάνει μὲ μία φιλοδεξιὰ προσέγγιση; 

Μήπως προωθεῖ τὴν ἀνάδειξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας; Πῶς; Μὲ τὸ νὰ προστατεύει καὶ νὰ ἀβαντάρει πολιτικά τους ἀρχιτέκτονες τῆς παραχώρησης μακεδονικῆς ἰθαγένειας καὶ μακεδονικῆς γλώσσας στοὺς Σκοπιανούς; 

Μὲ τὸ νὰ συστήνει ἐπιτροπὲς τύπου «Ἑλλάδα 2021», ποὺ ἀποδομοῦν συστηματικὰ κάθε ἱερὸ καὶ ὅσιό του ἐθνικοαπελευθερωτικοῦ ἀγώνα; Μὲ τὸ νὰ ἐπιτρέπουν νὰ λασπολογεῖται ἡ φήμη τοῦ Καποδίστρια καὶ τοῦ Καραϊσκάκη; 

Μὲ τὸ νὰ ἀδιαφοροῦν νὰ ἀναβαθμίσουν ἕνα σωρὸ προβληματικὰ βιβλία ἱστορίας στὰ σχολεῖα, ἀλλὰ νὰ ἔχουν μοναδικό τους μέλημα τὸ πῶς θὰ ἐγκαταστήσουν κάμερες στὶς τάξεις; 

Μήπως ὅμως προωθοῦν τὴν ἀνάδειξη καὶ τὴν προστασία τῆς Ὀρθοδοξίας; Τὸ ἀντίθετο! 

Στὴ ψηφοφορία γιὰ τὴν ἄρση ἀσυλίας τῶν 54 βουλευτῶν, ὑποστήριξαν ἔνθερμα πὼς δὲν πρέπει νὰ ποινικοποιηθοῦν οἱ πολιτικὲς ἐπιλογές. 

Ὅμως δὲν εἶχαν κανένα πρόβλημα νὰ ποινικοποιήσουν τὶς θρησκευτικὲς ἐπιλογὲς καὶ ἐλευθερίες! 

Δὲν εἶχαν κανέναν ἐνδοιασμό, στὸ νὰ κλείσουν τὶς ἐκκλησίες, νὰ συλλάβουν ἱερεῖς, νὰ ἀπαγορεύσουν τὴ Θεία Κοινωνία, νὰ βγαίνουν χωρὶς αἰδῶ στὶς τηλεοράσεις καὶ νὰ προσβάλλουν τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα, νὰ μπαίνουν στὶς ἐκκλησίες μὲ μάσκες μὴ καὶ κολλήσουν «ὀρθοδοξίτιδα»… 

Ἡ ὑποκρισία εἶναι μία. Δὲν ἔχει οὔτε δεξιὸ οὔτε ἀριστερὸ πρόσωπο. Ἔχει μονάχα δεξιὸ καὶ ἀριστερὸ προσωπεῖο...

(σημ.: το κείμενο είναι γραμμένο σε πολυτονικό).