Το ντόμινο της καταστροφής
από τη μή ρύθμιση του Χρέους.
Η δήθεν προσπάθεια μετάθεσης της απόφασης στη Σύνοδο της Κορυφής (22/6/17) αποδεικνύεται φτηνός λεονταρισμός του Μαξίμου, αφού ουδέποτε τα θέματα της αξιολόγησης μετακινήθηκαν από το κυρίαρχο Όργανο (όπως έχει καθοριστεί το Εurogroup).
1. Πολιτικά αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση «έμεινε» με τα σκληρά μέτρα (αφορολόγητο, περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, εργασιακό κ.ά.) χωρίς να πάρει το παραμικρό «αντίδωρο» στο Χρέος, όπου είχε επενδύσει όλη της τη ρητορική για να «περάσει» το νέο Μνημόνιο και τα σκληρά μέτρα μέχρι το 2021…
2. Στην Οικονομία θα έχουμε μια τρομερή αλληλουχία γεγονότων: απομακρύνεται η σταθεροποίηση του οικονομικού κλίματος, καθώς το Χρέος δεν θα χαρακτηριστεί (από ΔΝΤ και ΕΚΤ) βιώσιμο, η χώρα δεν θα ενταχθεί στην Ποσοτική Χαλάρωση, τα επιτόκια δανεισμού δεν θα πέσουν, η Ελλάδα δεν θα βγει (ούτε δοκιμαστικά) στις αγορές, άρα:
α) θα συνεχιστεί η φυγή των καταθέσεων,
β) θα «κοκκινίσουν» περισσότερα δάνεια,
γ) οι τράπεζες, ενδεχομένως, θα έχουν προβλήματα ανακεφαιοποίησης (σ.σ.: και ήδη ισχύει η «εσωτερική» διάσωση με τη χρήση εταιρικών ομολόγων και καταθέσεων),
δ) η ανάπτυξη θα καθηλωθεί (πολύ πιο κάτω της πρόβλεψης του 2,7% του ΑΕΠ),
στ) τα δημόσια έσοδα (πλην Τουρισμού) θα υποχωρήσουν,
ζ) το πλεόνασμα (του προϋπολογισμού) ναι μεν θα επιτευχθεί φέτος (1,75% του ΑΕΠ), αλλά τίποτε δεν προμηνύει ότι θα επιτευχθεί και του χρόνου (3,5% του ΑΕΠ), άρα,
η) θεωρείται πολύ πιθανή η λήψη πρόσθετων μέτρων με τον προϋπολογισμό του νέου έτους (Νοέμβριος του 2017),
θ) και το χειρότερο,
το 2018 η χώρα όχι μόνο δεν θα έχει απαλλαγεί από την επιτήρηση και τα Μνημόνια, αλλά θα υποχρεωθεί σε ένα ακόμη Μνημόνιο προκειμένου να αναχρηματοδοτήσει το Χρέος της και να μην πτωχεύσει. Κάτι που θα έχει ανυπολόγιστες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, καθώς τα Μνημόνια θα επιβληθούν στη χώρα μας συνολικά για περισσότερα από 11 χρόνια!
Το ντόμινο των εξελίξεων αναμένεται να επιφέρει και ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, λόγω απουσίας αφηγήματος από την κυβέρνηση. Εξελίξεις που είναι παρακινδυνευμένο να περιγραφούν…
Σε αδιέξοδο λόγω τοκογλύφων και πολιτικάντηδων…
Τα δύο Μνημόνια (το α’ του ΠΑΣΟΚ και το β’ της Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ) δεν ήταν αρκετά και ήρθαν οι ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝ.ΕΛ. να προσθέσουν άλλα δύο (το γ’ το 2015 και το δ’ –ουσιαστικά– τον περασμένο Μάιο με μέτρα έως το 2021).
Και τα 5 χρόνια της επιτήρησης και της εσωτερικής υποτίμησης (2010-15) δεν αρκούσαν, και ήδη βαδίζουμε προς επιπλέον έξι χρόνια με επιτήρηση και αυστηρή λιτότητα μέχρι το 2021.
Όλες οι ενδείξεις γύρω από τις συζητήσεις για την αξιολόγηση και τη ρύθμιση του Χρέους οδηγούν σε εφιαλτικά σενάρια για τη χώρα:
– Οι δανειστές είναι διατεθειμένοι να δώσουν κεφάλαια ίσα-ίσα για να αποπληρώνονται προηγούμενα ομόλογα (εκταμίευση της δόσης για να πληρωθούν τα ομόλογα του Ιουλίου).
– Οι δε τόκοι θα πληρώνονται από το πλεόνασμα της τάξης του 3,5% (6,5-7 δισ. το χρόνο) μέχρι το 2022, και ακολούθως άνω του 2% του ΑΕΠ.
Μεταθέτουν, δε, συνεχώς και με επιμέλεια, οχυρωμένοι πίσω και από τη Συμφωνία με την κυβέρνηση (Μάιος του 2016), τη συγκεκριμενοποίηση των μέτρων για το Χρέος για την περίοδο μετά τη λήξη του Μνημονίου….
Η ελληνική πλευρά προσέφερε αδικαιολόγητα υψηλά πλεονάσματα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που δεν είναι εφικτό –αν όχι αδύνατο– σε συνθήκες ύφεσης ή στασιμότητας της διεθνούς Οικονομίας και με την παραγωγική βάση της χώρας διαλυμένη.
Παρά ταύτα οι δανειστές, προεξάρχοντος του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε, δεν στέργουν στις προσδοκίες του Μαξίμου και του κ. Τσίπρα.
Τούτων δοθέντων, το αδιέξοδο είναι προδιαγεγραμμένο: οι δανειστές πέτυχαν (επέβαλαν) σκληρά μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα, τα οποία όχι μόνο δεν ολοκληρώνονται με τη συμπλήρωση των ορίων των Μνημονίων (Αύγουστος 2018), αλλά συνεχίζονται για άλλα 2-3 χρόνια), και ακολούθως προσποιούνται ότι δεν συμφωνούν (ΔΝΤ και Σόιμπλε) στα μέτρα για το Χρέος.
Το Ταμείο, και ορθώς, υποστηρίζει ότι δεν είναι εφικτά πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για μια 5ετία (σ.σ.: και στη συνέχεια άνω του 2% του ΑΕΠ), κάτι με το οποίο, όμως, συμφώνησαν οι κ.κ. Τσίπρας και Τσακαλώτος.
Αντίθετα, η γερμανική πλευρά δεν βλέπει(;) την ανάγκη μείωσης επιτοκίων και παράτασης του χρόνο αποπληρωμής του Χρέους.
Μάλιστα, το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών έχει συντάξει μελέτη η οποία αναφέρει ότι εάν υιοθετηθούν οι προτροπές του ΔΝΤ (προκειμένου να… ελαφρύνει κάπως το ελληνικό Χρέος και το Ταμείο να μπει στο πρόγραμμα), το κόστος (sic) θα φτάσει τα 120 δισ. (σ.σ.: φυσικά εννοούν ότι οι δανειστές δεν θα εισπράξουν υπερ-αποδόσεις αντιστοίχου ύψους).
Αλλά, εάν δεν υπάρξει ελάφρυνση του ελληνικού Χρέους η χώρα ουδέποτε θα βγει στις αγορές και, κατά συνέπεια, θα είναι υποχρεωμένοι οι Ευρωπαίοι να της αναχρηματοδοτούν το Χρέος.
Και όχι μόνο τα κεφάλαια –ας πούμε κάτι αποδεκτό από την κοινή γνώμη των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης– αλλά, και τους τόκους.
Κάτι που θα οδηγεί σε συνεχή αύξηση του κρατικού Χρέους.
Και αυτό, γιατί η χώρα δεν θα έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών, δεν μπορεί –κατά συνέπεια– να προσελκύσει επενδύσεις, να επιτύχει σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης, να έχει ικανά πλεονάσματα προκειμένου να πληρώνει τους τόκους (και να αναχρηματοδοτεί από τις αγορές το κεφάλαιο του Χρέους).
Έτσι ώστε, συν τω χρόνω, και της οικονομικής μεγέθυνσης (παρανομαστής) θα απορροφηθεί το Χρέος (αριθμητής) ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.
Αναμφίβολα, όσο ευκαιριακή υπήρξε η πολιτική Τσίπρα, που δέχεται κάθε υπόδειξη του διεθνή παράγοντα και ψηφίζει κάθε μέτρο προκείμενου να παραμείνει στην εξουσία οδηγώντας, παράλληλα, σε πλήρες αδιέξοδο τη χώρα, άλλο τόσο κοντόφθαλμη αποδεικνύεται και η πολιτική των δανειστών, που υπακούει στην (τοπική) κοινή γνώμη και τη λάθος φημολογία για την απώλεια κεφαλαίων (δανεικών).
Ενδεχομένως η γερμανική οπτική, πέραν της τοκογλυφικής διάστασης, φαίνεται να εμπεριέχει και την προοπτική, κατά τα επόμενα 3-5 έτη, συγκρότησης ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών (πρόταση του Γάλλου προέδρου Ε. Μακρόν) και μερικής αμοιβαιοποίησης του Χρέους των κρατών-μελών. Και όσοι, τότε, προστρέξουν στον ευρωπαϊκό μανδύα μη δυνάμενοι οι ίδιοι να δανειστούν με ικανοποιητικά επιτόκια από τις αγορές, θα υποβάλλονται στα «προμηθεϊκά» βασανιστήρια της Ελλάδας.
Πηγή:vradini
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου